Widowisko szczudlarskie

Punktem wyjścia podczas tworzenia spektaklu było założenie, że tkwiące w człowieku ogromne pokłady energii szukają ujścia, a dobrym sposobem na to jest żywiołowy, spontaniczny taniec, dający poczucie wolności i spełnienia. Aktorzy, poprzez ruch oraz przy pomocy rekwizytów, porozumiewają się ze sobą, a do akcji pobudza ich wspólny okrzyk życia. W przedstawieniu podziwiać można działania plastyczno-ruchowe, popisy akrobatyczne, a wszystko to odbywa się przy akompaniamencie muzyki. Dla podkreślenia tych niesamowitych, czasami wręcz nierealnych zdarzeń, stosowane są środki pirotechniczne lub inne efekty specjalne. Celem staje się bezpośrednie dotarcie do widza, aby nie pozostał on obojętny, czy niezaspokojony. Cechą charakterystyczną spektaklu jest ogromna energia, która narasta, osiągając apogeum w finale, gdy występy aktorów odbywają się wśród rozbudowanych efektów pirotechnicznych, a spektakl kończy kanonada podniebnych fajerwerków.

Parada uliczna
Idea parady i jej pierwowzór wywodzi się z obszaru kultury latynoskiej. Polega ona – najogólniej mówiąc – na przemieszczaniu się ulicami miasta mierzących prawie 3 metry, barwnie odzianych postaci na szczudłach, przy akompaniamencie granej na bębnach oraz innych instrumentach (gwizdki, trąbki, puszki) rytmicznej muzyki. W trakcie przemarszu aktorzy używają efektów specjalnych, tj. ognia, dymu, drobnych materiałów pirotechnicznych. W pochodzie mogą uczestniczyć również dzieci. Całość tworzy głośny, wesoły, barwny korowód. Zabawa i wesołość jego uczestników udziela się napotkanym przechodniom, a także wyglądającym przez okna mieszkańcom, co stwarza atmosferę radosnego święta. Miejscem tego ruchomego show może być rynek wraz z okolicznymi uliczkami, osiedla mieszkaniowe, promenady miejskie, handlowe, turystyczne (np. nadmorskie), jak również tereny wielkich centrów handlowych wewnątrz lub na zewnątrz pomieszczeń. Jednocześnie parada może być niekonwencjonalną formą promocji i reklamy. Artyści np. rozdają ulotki, foldery, bądź inne gadżety zwiastujące festiwale, festyny albo inne imprezy.

Czas trwania parady: około 40 minut.

Kabaret
Scenki obyczajowe w wykonaniu pary aktorów na szczudłach. Postaci występują w kostiumach: pani prezentuje się w długiej różowej sukni, z wielkim wachlarzem w dłoni, a także obszernym kapeluszem na głowie, natomiast pan gra w czarnym garniturze, meloniku i z nieodłącznym parasolem. Para przeżywa perypetie codzienności, ale także wielkie namiętności. Wszystko ma zabarwienie humorystyczne, więc aktorzy, choć wyrażają cechy dobre i złe ludzkiej natury, budzą sympatię widzów, z których niektórzy niespodziewanie stają się bezpośrednimi uczestnikami wydarzeń.

Czas trwania: około 30 minut.

Polecamy: